Ο παππούς της Κατερίνας μένει στον τελευταίο όροφο μιας ΜΕΓΑΛΗΣ πολυκατοικίας με κλειδωμένες πόρτες, κλειστά παράθυρα και φαρδιά μπαλκόνια, πάντα έρημα και βουβά. Μια μέρα όμως, η μπάλα της Κατερίνας πέφτει στο κάτω μπαλκόνι… «Ποιος να μένει άραγε εκεί;» αναρωτήθηκε ο κύριος Αντρέας. «Θα μάθουμε αμέσως!» είπε αποφασιστικά η Κατερίνα και, τραβώντας απ’ το χέρι τον παππού της, κατέβηκαν γρήγορα στον κάτω όροφο. Το κουδούνι έγραφε…

Μια νύχτα με καταιγίδα, ένα πλοίο ναυαγεί. Ένα μικρό αγόρι κολυμπάει μέχρι την ακτή ενός έρημου νησιού. Δεν υπάρχει κανείς… εκτός από τον Χομ.

Αν μείναμε ορφανοί ή δεν γνωρίσαμε ποτέ τους γονείς μας, έχουμε μια μεγάλη πληγή στην καρδιά και θα ταυτιστούμε με τον Ρεμί, τον ήρωα του βιβλίου. Εκείνος, όμως, ξαναβρήκε την οικογένειά του και άλλαξε η ζωή του. Το κλασικό μυθιστόρημα του Έκτωρα Μαλό είναι ένας ύμνος στην αξία της οικογένειας αλλά και στην καλοσύνη των ξένων που είναι μεν σπάνια, αλλά τόσο φωτεινή, που διαλύει τα σκοτάδια και δείχνει το δρόμο προς την ευτυχία, σε κάθε παιδική ψυχή.